Hallo allemaal, wat fijn dat je er bent…. De hype rondom de Nederlandse serie De Luizenmoeder zal je waarschijnlijk niet ontgaan zijn. De kijkcijfer hit over de absurdistische wereld van de basisschool leeft immens onder televisie kijkend Nederland, en is het best bekeken programma ooit op NPO 3. Het seizoen is nog maar net voorbij en het tweede seizoen is door de torenhoge kijkcijfers nu al bevestigd. Eens tijd om te kijken of dat tweede seizoen eigenlijk welverdiend is!
De Luizenmoeder speelt zich af op de fictieve basisschool de Klimop en vertelt in eerste instantie het verhaal van Hannah (Jennifer Hoffman), de moeder van de 7-jarige Floor. Ze is een pas gescheiden kinderpsycholoog en nieuw op de Klimop. Als moeder van een nieuwe leerling moet Hannah haar weg proberen te vinden in een bizarre wereld gevuld met onder andere ouderparticipatie, moedermaffia, een excentrieke directeur, een aantrekkelijke conciërge met PTSS, ouderparticipatie en betwiste lesmethodes.
Alhoewel Hannah de titelrol vervult, valt ze bijna weg in het verhaal. De Luizenmoeder doet soms denken aan sketches van Monty Python. De hoofdpersoon is vrij rationeel en normaal terwijl iedereen om haar heen een vrijwel bizarre rol vervult. Want dan is daar natuurlijk juf Ank, op dit moment misschien wel de meest beroemde juf van Nederland. Met haar strakke knotje, stijve colbertje en strenge uitstraling zingt zij elke ochtend het fameuze liedje: Hallo allemaal… Ondertussen leest ze elke ouder en collega de les en houdt ze haar strakke afspraken in stand. Aanvankelijk lijkt Ank de juffrouw voor wie iedereen vroeger bang was. Maar hoe verder de serie zich ontwikkelt, hoe meer je van Ank gaat houden. Onder haar strenge voorkomen, gaat er eigenlijk een hele lieve vrouw schuil. Waardoor je als kijker je gaat afvragen of die strenge juf van jouw basisschool het eigenlijk ook het beste met je voor had.
Bij wie deze ontwikkeling zeker niet het geval is, is bij de totaal onbekwame directeur Anton. Een zelfingenomen man, die zich wil profileren als onbevooroordeeld en ‘openminded’, terwijl hij zelf barst van de veroordelen. Hij verzint regelmatig gekke initiatieven zoals “Winterklaas” en “Participizza-avonden”, houdt de voorzitter van de ouderraad aan het lijntje, versiert een jonge pabo-studente en haalt ongepaste 1 aprilgrapjes uit met zijn collega’s. Zijn ongegeneerde gedrag en ongemakkelijke interactie met zijn personeel laten je als kijker ineenkrimpen van ongemak.
De kracht van de serie is de manier waarop maatschappelijke problemen worden besproken met een flinke dosis humor en parodie. Het homoseksuele interraciale koppel Walter en Kenneth wordt door juf Ank in de eerste aflevering gelijk neergezet als: “Niet raar, maar alleen heel bijzonder.” Je hebt de donkere vader die te laat komt op de ouderavond komt en wordt aangezien als schoonmaker, en de Aziatische leerling uit groep 3 die met ogend Nederlands wordt aangesproken vanwege haar ‘buitenlandse voorkomen’. Het barst van de donkere humor die vaak net op het randje zit. Politiek correctheid is vaak ver te zoeken bij deze serie, maar dat werkt eigenlijk bevrijdend. Het is best prettig dat een serie wat verder durft te gaan zonder dat de hele wereld erover valt. Luizenmoeder pakt het op dat vlak uitstekend aan, ze gaan net ver genoeg maar zonder te beledigen. Dat is knap.
Ook de herkenbaarheid helpt mee in het succes van De Luizenmoeder. Iedereen die zelf ooit op de basisschool heeft gezeten, herkent bijvoorbeeld de overactieve hulpmoeders of vaders. Het rare protocol met traktaties en het geroddel tussen ouders op het schoolplein. De uitvergrote problemen die worden uitgebeeld in de serie zijn een goede reality-check voor ouders en leraren van vandaag de dag en zullen uiteindelijk misschien zelfs een ontnuchterend effect hebben op het leven in en rondom een basisschool.
Hoewel De Luizenmoeder ontzettend populair is, loert er wel gevaar in de toekomst. Bij een serie als deze zullen de herkenbare problemen die worden aangekaart op een gegeven moment opraken. Je ziet nu al dat de schrijvers af en toe moeite hebben met het behouden van originaliteit en in de herhaling vallen. Daarnaast moeten ze uitkijken dat de personages geen karikatuur worden, maar hun menselijkheid kunnen behouden.
Of ze de originaliteit, hilariteit en populariteit kunnen behouden, zal blijken uit het tweede seizoen. Wanneer het tweede seizoen uitkomt is nog niet bekend maar het lijkt alsof Nederland er nu al smachtend op zit te wachten. Wie wil kennismaken met de serie of wil nagenieten, kan alle afleveringen bekijken op de website van NPO.
Geschreven door: Rosa Wierda
Beeld: AVRO TROS
© Alles over Series
