Deze Deense dramaserie gaat over geloof en liefde. Vallen en opstaan. Twijfel en iets zeker weten. En drama. Heel veel drama. Toch blijf je kijken naar de serie Ride upon the storm, van begin tot eind. Al gaat dat niet altijd van harte.
Als het spreekwoord ‘ieder huisje heeft zijn kruisje’ op een huisje toepasselijk is, dan is het wel het huisje van de Deense familie Krogh. Dat kruisje wordt nog toepasselijker als je weet dat het gaat om een pastoorsfamilie waar het beroep al 250 jaar wordt overgedragen van vader op zoon. De familieleden waar het om draait zijn vader Johannes, moeder Elisabeth en hun zonen Christian en August.
Religie speelt een grote, maar geen afschrikkende rol in deze serie. De makers hebben religie op een toegankelijke wijze weten te verwerken en dat is best knap in tijden van ontkerkelijking. Ook is de serie qua tijdsgeest up-to-date. In Ride upon the storm zie je namelijk hoe ook de kerken in Denemarken kampen met krimpende bezoekersaantallen.
De familie Krogh is wel een christelijke familie, maar zo gedragen zij zich absoluut niet. De familieleden vechten namelijk allemaal tegen hun eigen demonen. Hierbij zwichten ze vaak voor verleidingen of begaan ze grote misstappen.
De kapstok waar het verhaal aan opgehangen wordt is het hoofd van de familie: Johannes, uitmuntend gespeeld door Lars Mikkelsen. Dit is een bittere, stijfkoppige en manipulatieve pastoor. Maar ook hartelijk, inspirerend en betrokken. Veel van de ellende die de familie overkomt kan herleid worden tot Johannes. Hoe de personages hiermee omgaan en hoe zij zich proberen te ontdoen van het krachtige oordeel van de man waar ze zo tegen opkijken, is de rode draad van het verhaal.
Ondanks dat er genoeg in dat verhaal gebeurt, is Ride upon the storm geen serie waarvan je op het puntje van je stoel gaat zitten. Er zitten wel bizarre plotwendingen in, maar door het lage tempo van het verhaal ervaar je dat niet zo. Zo groei je heel langzaam mee in een verhaal dat voortkabbelt op steeds terugkerende thema’s zoals twijfel, liefde, spijt en woede.
Waar het de serie in ieder geval niet aan schort is drama. Ride upon the storm neemt je mee op een heftige rondreis langs alle emoties. Op het moment dat je beterschap verwacht, valt er altijd wel ergens anders weer een klap. Een vrijpartij kan opgevolgd worden door een breuk en een uitgestoken hand kan veranderen in een vuist.
Dat op en neer veren gaat de hele serie zo door. Dat is aardig, maar het kan de kijker wel veel energie kosten. Het is dan ook geen luchtige ‘gtst-drama’, maar eerder intense en gelaagde drama. Dat wordt feilloos overgebracht door heftige, kwetsbare dialogen. De serie is hierdoor menselijk, als een greep uit het leven.
Aan het einde, als je helemaal lamgeslagen bent door alle drama, draaft de serie wel een beetje door. Dat kan de makers best vergeven worden, want al met al is het een indrukwekkende serie. Dit is te danken aan de diepzinnigheid ervan, Deens vakmanschap en een uitstekende cast.
Geschreven door: Carlo Doodeman
Beeld: Lumière Series
Ride Upon a Storm is nu verkrijgbaar op DVD en te zien op lumiereseries.com.
© Alles over Series
