Na wekenlang aandringen kregen mijn vriendin en mijn familie hun zin; ik zou eindelijk eens beginnen met The Bridge, volgens hen het beste dat Scandinavië te bieden had sinds IKEA en ABBA. Ik had nooit eerder een Scandinavische thriller gezien dus ik wist totaal niet wat ik moest verwachten, maar toen ik na drie afleveringen de smaak te pakken had, werd The Bridge al gauw één van mijn favoriete series. Lees hier meer over de Kijktip The Bridge.
Op de Øresundbrug tussen Malmö in Zweden en Kopenhagen in Denemarken wordt een lijk gevonden, exact op de grens tussen de twee landen. Het is niet duidelijk welk land het onderzoek op zich moet nemen, dus besluiten de Deense Martin Rohde (Kim Bodnia) en de Zweedse Saga Norén (Sofia Helin) samen te werken om er achter te komen wie deze moord op zijn geweten heeft.
Anders dan veel andere misdaadseries zien we bij The Bridge één doorlopend verhaal in plaats van een nieuwe zaak per aflevering. Elke aflevering draait om het pakken van dezelfde slechterik, een crimineel meesterbrein die met zijn moorden een aantal fundamentele ongerechtigheden in de Deense en Zweedse maatschappij wil laten zien; de kloof tussen arm en rijk, het daklozenprobleem, de integratie, kinderarbeid, en de gebrekkige psychische zorg – allemaal dingen die in het echte leven ook spelen. Dat maakt de serie dan ook zo pakkend.
De serie is prachtig vormgegeven. Al bij het introliedje wordt duidelijk dat het een mistroostige grijze serie gaat worden, maar dat bedoel ik op een positieve manier. Het kille noordelijke klimaat wordt perfect vertaald naar het scherm, en elk shot van de imponerende en onheilspellende Øresundbrug gaf me telkens kippenvel. Veel van de subtiele humor zal aan de gemiddelde niet-Scandinaviër voorbijgaan, maar toch slaagt de serie er in om tussen alle dood en verderf af en toe een glimlach op je gezicht te toveren, vooral door de perfect geacteerde Saga Norén.
Saga is namelijk niet zoals de meeste politieagenten; ze heeft een vorm van autisme, wat door de serie met veel respect wordt neergezet zonder een te groot karikatuur te worden. Ze is ijskoud, direct, en een uitstekende agent, en het is erg komisch om haar pogingen te zien om iemand op te pikken uit een bar of ongemakkelijke small talk te maken. Ze vormt dan ook een goed team met de groezelige Deense teddybeer Martin Rohde, haar partner gedurende de moordzaak.
Ik kan weinig zeggen over het verloop van de serie zonder te spoilen, dus dat doe ik maar niet. Ik kan alleen aanraden om deze prachtige en bloedstollende serie een kans te geven. De eerste paar afleveringen zijn er vooral om de boel te introduceren, en het duurt even voordat alles op zijn plek valt. Wanneer je eenmaal door de trage start heen bent en na een spannende rit bij de nagelbijtende climax terecht bent gekomen, zal je blij zijn dat je dit meesterwerk je aandacht gegeven hebt.
Cijfer: 8,5/10
Geschreven door: Joppe Varkevisser
The Bridge is ook verkrijgbaar via Lumière Series.
© Alles over Series
