Het eerste seizoen van de comedyserie The Good Place eindigde met een plotwending die niemand zag aankomen, zelfs niet de cast. Maar lees gerust verder als je niet op de hoogte bent. Deze Netflix Kijktip: The Good Place bevat daarover geen spoilers!
Er worden veel voorstellingen gemaakt over de hemel, of zoals de bewoners het noemen: The Good Place. De grote godsdiensten zitten er behoorlijk naast, die hebben elk maar zo’n vijf procent goed gegokt. Toch is het er overdreven paradijselijk. The Good Place is ingedeeld in wijken van 322 inwoners, geselecteerd om samen in ultieme harmonie te leven. In elke wijk is een Janet, een antropomorfische kennisbank die de bewoners altijd met een glimlach bijstaat. En verder zijn er heel veel yoghurtijswinkels.
Het is dus best toepasselijk dat enige persoon op aarde die gelijk had over het hiernamaals onder invloed was van psychedelische drugs. Het portret van de kwabbige puber hangt in een vergulde lijst in het kantoor van de architect, oftewel Michael. De bovenmenselijke architect is een hele verschijning in zijn flamboyante pakken, en wordt fantastisch gespeeld door Ted Danson, bekend van de iconische sitcom Cheers. Michael heeft de buurt ontworpen waar Eleanor Shellstrop en haar buren terecht komen.
Toen Eleanor, gespeeld door Kristen Bell, een fles ‘LonelyGal Margarita Mix for One’ ging kopen sloeg het noodlot toe. Ze werd getroffen door een rij winkelwagens en vervolgens overreden door een vrachtwagen geladen met pillen tegen erectieproblemen. Haar leven in The Good Place valt ook niet mee. Ze ontdekt al snel dat ze daar per ongeluk terecht is gekomen. In het echte leven was ze een asshole, of een ash-hole zoals ze in The Good Place zeggen. De façade die ze moet ophouden tegenover haar perfecte buren zorgt voor een hoop sarcasme en hilariteit, vooral in de scenes met de elegante Tahani Al-Jamil, die in haar Britse accent eindeloos dweept over haar wereldberoemde vrienden op aarde.
Niemand weet precies hoe The Good Place werkt. Zelfs Michael zit met zijn handen in zijn haren wanneer de buurt ineens wordt getroffen door de ene aandoenlijke ramp na de andere, zoals vliegende garnalen en een horde giraffen. De plek waar de serie zich afspeelt geeft ruimte voor veel verassingen en plotwending, net als in Lost. De maker van de serie Mike Schur, die ook Parks and Recreation en Brooklyn Nine-Nine op zijn naam heeft staan, heeft gezegd dat hij zich liet inspireren door Lost. Na elke aflevering kan je een cliffhanger verwachten, waardoor The Good Place een zeer hoog binge-gehalte heeft.
Een vrouw die onterecht in de hemel belandt klinkt niet als een uniek uitgangspunt voor een verhaal. Eerder als een zoetsappige serie over goed en kwaad, met een voorspelbaar einde. Maar dat is The Good Place absoluut niet. De humor is scherp. Er wordt met regelmaat gesproken over filosofie, en niet in de zin van een moralistische boodschap aan het einde van elke aflevering, maar echt over de theorieën van Nietzsche en Kant. Het plot in het eerste seizoen bestaat uit een wirwar van gebeurtenissen, maar komt door middel van een grote onthulling in de laatste aflevering tot een nette conclusie. Zelfs als het eerste seizoen je interesse niet wekt, is de kans groot dat het tweede seizoen dat wel doet.
Beeld: Netflix
© Alles over Series
